
23 Paź Denis Pankratov
Człowieka, który obok Aleksandra Popowa wpłynął na cały pływacki światopogląd.
Do dzisiaj, analizujemy pracę nóg pod wodą i próbujemy dociągać do 15tego po każdym nawrocie, z prędkością wiatru, a reszta się nie liczy?
Denis urodził się w 1974 roku w Wołgogradzie (ZSRR). Pierwszym sukcesem, było Mistrzostwo Europy Juniorów w 1990 roku, powtórzone rok później. Jako 18latek zadebiutował na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie, zajmując 6 miejsce w finale 200m delfinem. Rok później wszedł do światowego pływania już na poważnie, wygrywając 200m i razem z kolegami w sztafecie 4×100 zmiennym, oraz zajmując trzecie miejsce na 100m, naturalnie motylkowym na Mistrzostwach Świata w Rzymie. Tego jakim stylem pływał nie będziemy powtarzać. Bo po co?
W 1995 roku pobił swój pierwszy rekord świata na 100m, uzyskując całkiem niezły czas- 52,32, pozostając niepobitym rekordzistą aż do ery naszego krajana (no prawie) Michaela Klima. Kolejny rekord- 1,55,22 na 200m dzisiaj już nie zwala z nóg, ale przetrwał aż do czasów Toma Malchowa.
Mistrzostwa Świata w 1994 (Rzym) oraz Olimpiada 1996 (Atlanta) były zawodami zdominowanymi przez Denisa, z racji jego zwycięstw jak również jego specyficznej techniki.
Przełom tysiącleci nie był przyjazny dla Pankratova. 7 miejsce na Olimpiadzie w Sydney na 200m było ostatnim zaistnieniem rosyjskiego pływaka na arenie światowej i w zasadzie końcem imponującej kariery, oficjalnie zamkniętej w 2002.